bewitch
US /bɪˈwɪtʃ/
UK /bɪˈwɪtʃ/
1.
ร่ายมนตร์, ทำให้หลงเสน่ห์
cast a spell over (someone)
:
•
The old sorceress tried to bewitch the prince with her dark magic.
แม่มดเฒ่าพยายามจะร่ายมนตร์ใส่เจ้าชายด้วยเวทมนตร์ดำของเธอ
•
She felt as if she had been bewitched by his charming words.
เธอรู้สึกเหมือนถูกร่ายมนตร์ด้วยคำพูดที่มีเสน่ห์ของเขา
2.
ทำให้หลงใหล, ทำให้เคลิบเคลิ้ม
fill with delight; fascinate
:
•
The beauty of the landscape seemed to bewitch everyone who saw it.
ความงามของทิวทัศน์ดูเหมือนจะสะกดใจทุกคนที่ได้เห็น
•
Her performance on stage completely bewitched the audience.
การแสดงบนเวทีของเธอสะกดใจผู้ชมได้อย่างสมบูรณ์