benchmark
US /ˈbentʃ.mɑːrk/
UK /ˈbentʃ.mɑːrk/
1.
มาตรฐาน, จุดอ้างอิง
a standard or point of reference against which things may be compared or assessed
:
•
The new software sets a new benchmark for performance.
ซอฟต์แวร์ใหม่กำหนดมาตรฐานใหม่สำหรับประสิทธิภาพ
•
We use industry best practices as our benchmark.
เราใช้แนวปฏิบัติที่ดีที่สุดในอุตสาหกรรมเป็นมาตรฐานของเรา
1.
เปรียบเทียบ, ประเมิน
evaluate (something) by comparison with a standard
:
•
We need to benchmark our performance against our competitors.
เราต้องเปรียบเทียบประสิทธิภาพของเรากับคู่แข่ง
•
The company plans to benchmark its salaries against industry averages.
บริษัทวางแผนที่จะเปรียบเทียบเงินเดือนกับค่าเฉลี่ยของอุตสาหกรรม