bawl
US /bɑːl/
UK /bɑːl/
1.
ร้องไห้เสียงดัง, ตะโกน
to shout or call out noisily and unrestrainedly
:
•
The child began to bawl when he couldn't find his toy.
เด็กเริ่มร้องไห้เสียงดังเมื่อหาของเล่นไม่เจอ
•
He had to bawl at the top of his lungs to be heard over the music.
เขาต้องตะโกนสุดเสียงเพื่อให้ได้ยินเสียงเพลง