battered
US /ˈbæt̬.ɚd/
UK /ˈbæt̬.ɚd/
1.
2.
ชำรุด, เสียหาย
damaged by repeated blows or hard use
:
•
The old book had a battered cover.
หนังสือเก่ามีปกที่ชำรุด
•
He drove a battered old truck.
เขาขับรถบรรทุกเก่าที่ชำรุด
3.
ถูกทำร้าย, ถูกทุบตี
(of a person) subjected to repeated physical violence
:
•
The charity provides support for battered women.
องค์กรการกุศลให้การสนับสนุนผู้หญิงที่ถูกทำร้าย
•
He was a battered child, often showing bruises.
เขาเป็นเด็กที่ถูกทำร้าย มักมีรอยฟกช้ำ
1.
ทุบตี, โจมตี
past participle of 'batter'
:
•
The strong winds had battered the old lighthouse.
ลมแรงได้พัดกระหน่ำประภาคารเก่า
•
He was battered by criticism after his poor performance.
เขาถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักหลังจากการแสดงที่ย่ำแย่