bargaining power
US /ˈbɑːr.ɡɪn.ɪŋ ˌpaʊ.ɚ/
UK /ˈbɑːr.ɡɪn.ɪŋ ˌpaʊ.ɚ/
1.
อำนาจต่อรอง, กำลังต่อรอง
the ability of one party to influence the terms and conditions of a negotiation with another party
:
•
The workers gained significant bargaining power after forming a union.
คนงานได้รับอำนาจต่อรองที่สำคัญหลังจากรวมตัวกันเป็นสหภาพ
•
A strong economy gives sellers more bargaining power.
เศรษฐกิจที่แข็งแกร่งทำให้ผู้ขายมีอำนาจต่อรองมากขึ้น