baby

US /ˈbeɪ.bi/

UK /ˈbeɪ.bi/

ทารก, เด็กอ่อน

a very young child, especially one newly born

•

The new parents were overjoyed with their healthy baby.

พ่อแม่มือใหม่ดีใจมากกับลูกน้อยที่แข็งแรงของพวกเขา

•

She held the tiny baby in her arms.

เธออุ้มทารกตัวน้อยไว้ในอ้อมแขน

ที่รัก, สุดที่รัก

a term of endearment for a loved one

•

Come here, baby, I miss you.

มานี่สิ ที่รัก ฉันคิดถึงคุณ

•

What's wrong, baby?

มีอะไรเหรอ ที่รัก?

โอ๋, ตามใจ

to treat someone like a baby; to pamper or coddle

•

Don't baby him too much; he needs to learn to be independent.

อย่าโอ๋เขามากเกินไป เขาต้องเรียนรู้ที่จะพึ่งพาตัวเอง

•

She tends to baby her youngest child.

เธอมีแนวโน้มที่จะโอ๋ลูกคนสุดท้องของเธอ

ขนาดเล็ก, ลูก

smaller or younger than is usual for its type

•

He bought a baby grand piano for his apartment.

เขาซื้อเปียโนแกรนด์ขนาดเล็กสำหรับอพาร์ตเมนต์ของเขา

•

Look at that cute baby elephant!

ดูช้างน้อยน่ารักตัวนั้นสิ!