witch

US /wɪtʃ/
UK /wɪtʃ/
"witch" picture
1.

czarownica, wiedźma

a woman thought to have magic powers, especially evil ones, who typically flies on a broomstick and wears a pointed hat

:
•
The old witch cast a spell on the prince.
Stara czarownica rzuciła zaklęcie na księcia.
•
Children dressed as ghosts and witches for Halloween.
Dzieci przebrały się za duchy i czarownice na Halloween.
:
sorceressenchantresshagcronemagician
2.

jędza, megiera

an ugly or unpleasant old woman

:
•
She called the rude neighbor an old witch.
Nazwała niegrzeczną sąsiadkę starą czarownicą.
•
Don't be such a witch, just help me out!
Nie bądź taką czarownicą, po prostu mi pomóż!
:
hagcroneshrewharpyvixen
1.

oczarować, zaczarować

to bewitch or cast a spell on (someone)

:
•
She tried to witch him with her charms.
Próbowała go oczarować swoimi wdziękami.
•
The old tale says a spirit can witch a person's mind.
Stara opowieść mówi, że duch może oczarować umysł człowieka.
:
bewitchenchantcharmspellbindcaptivate