wild
US /waɪld/
UK /waɪld/
1.
dziki
living or growing in the natural environment; not domesticated or cultivated.
:
•
We saw a herd of wild horses galloping across the plains.
Widzieliśmy stado dzikich koni galopujących po równinach.
•
The garden was overgrown with wild flowers and weeds.
Ogród był zarośnięty dzikimi kwiatami i chwastami.
2.
dziki, nieokiełznany
uncontrolled or unrestrained.
:
•
The crowd went wild when their team scored the winning goal.
Tłum oszalał, gdy ich drużyna strzeliła zwycięskiego gola.
•
He has a wild imagination.
Ma dziką wyobraźnię.
3.
dziki, niezamieszkany, nieuprawny
denoting a place that is uninhabited, desolate, or uncultivated.
:
•
They ventured deep into the wild mountains.
Wyruszyli głęboko w dzikie góry.
•
The explorers discovered a vast, wild landscape.
Odkrywcy odkryli rozległy, dziki krajobraz.
1.
dzicz, pustkowie
an uncultivated or uninhabited region.
:
•
They decided to explore the great wild.
Postanowili zbadać wielką dzicz.
•
Survival in the wild requires special skills.
Przetrwanie w dziczy wymaga specjalnych umiejętności.
1.
dziko, niekontrolowanie
in a wild or uncontrolled manner.
:
•
The children ran wild in the park.
Dzieci biegały dziko po parku.
•
His hair grew wild and unkempt.
Jego włosy rosły dziko i zaniedbanie.