unmitigated
US /ʌnˈmɪt̬.ə.ɡeɪ.t̬ɪd/
UK /ʌnˈmɪt̬.ə.ɡeɪ.t̬ɪd/
1.
całkowity, niekwestionowany
absolute; unqualified
:
•
The event was an unmitigated disaster.
Wydarzenie było całkowitą katastrofą.
•
His speech was an unmitigated success.
Jego przemówienie było niekwestionowanym sukcesem.