unison
US /ˈjuː.nə.sən/
UK /ˈjuː.nə.sən/
1.
jednogłośnie, wspólnie
simultaneous performance of action or utterance of speech
:
•
The choir sang in unison, creating a powerful sound.
Chór śpiewał jednogłośnie, tworząc potężny dźwięk.
•
The students answered the teacher's question in unison.
Uczniowie odpowiedzieli na pytanie nauczyciela jednogłośnie.
2.
unisono, jednogłosowość
the fact of two or more musical parts sounding at the same pitch or in octaves
:
•
The violins played the melody in unison.
Skrzypce zagrały melodię unisono.
•
The bass and cello parts were written in unison.
Partie basu i wiolonczeli zostały napisane unisono.