trustee
US /ˌtrʌsˈtiː/
UK /ˌtrʌsˈtiː/
1.
powiernik, kurator
an individual person or member of a board given control or powers of administration of property in trust with a legal obligation to administer it solely for the purposes specified.
:
•
The university appointed a new trustee to oversee its endowment.
Uniwersytet powołał nowego powiernika do nadzorowania swojego funduszu.
•
As a trustee, she is responsible for managing the family's assets.
Jako powiernik, jest odpowiedzialna za zarządzanie majątkiem rodziny.