truce
US /truːs/
UK /truːs/
1.
zawieszenie broni, rozejm
a temporary agreement to stop fighting or arguing
:
•
The two sides agreed to a temporary truce.
Obie strony zgodziły się na tymczasowe zawieszenie broni.
•
They called for a truce to allow aid to reach the affected areas.
Wezwali do zawieszenia broni, aby umożliwić dotarcie pomocy do dotkniętych obszarów.