transcendental
US /ˌtræn.senˈden.t̬əl/
UK /ˌtræn.senˈden.t̬əl/
1.
transcendentalny, duchowy
relating to a spiritual or nonphysical realm; beyond the limits of ordinary experience.
:
•
The philosopher discussed the concept of transcendental meditation.
Filozof omówił koncepcję medytacji transcendentalnej.
•
She sought a transcendental experience through nature.
Szukała transcendentalnego doświadczenia poprzez naturę.
2.
transcendentalny
(in Kantian philosophy) relating to the a priori or necessary conditions for knowledge.
:
•
Kant's critique explores the transcendental conditions of human understanding.
Krytyka Kanta bada transcendentalne warunki ludzkiego rozumienia.
•
The concept of transcendental idealism is central to his philosophy.
Koncepcja idealizmu transcendentalnego jest centralna dla jego filozofii.