topcoat
US /ˈtɑːp.koʊt/
UK /ˈtɑːp.koʊt/
1.
płaszcz, lekki płaszcz
a lightweight overcoat, typically worn in mild weather.
:
•
He wore a stylish wool topcoat over his suit.
Miał na sobie stylowy wełniany płaszcz na garniturze.
•
The detective pulled up the collar of his topcoat against the wind.
Detektyw podniósł kołnierz swojego płaszcza, chroniąc się przed wiatrem.
2.
warstwa wierzchnia, lakier nawierzchniowy
a final coat of paint or other protective coating.
:
•
After the primer, apply a durable topcoat for a smooth finish.
Po podkładzie nałóż trwałą warstwę wierzchnią, aby uzyskać gładkie wykończenie.
•
The car received a clear topcoat to protect its paint.
Samochód otrzymał przezroczystą warstwę wierzchnią, aby chronić lakier.