tone
US /toʊn/
UK /toʊn/
1.
ton, brzmienie
a musical or vocal sound with reference to its pitch, quality, and strength
:
•
The singer's voice had a beautiful, clear tone.
Głos piosenkarza miał piękny, czysty ton.
•
He adjusted the guitar's tone to make it sound warmer.
Dostosował ton gitary, aby brzmiała cieplej.
2.
ton, nastrój, charakter
the general character or attitude of a place, piece of writing, situation, etc.
:
•
The article had a serious and informative tone.
Artykuł miał poważny i informacyjny ton.
•
The meeting's tone was very positive and productive.
Ton spotkania był bardzo pozytywny i produktywny.
1.
nadać ton, stonować, dostosować
to give a particular character or quality to something
:
•
The director managed to tone the film with a sense of mystery.
Reżyserowi udało się nadać filmowi nutę tajemniczości.
•
She tried to tone down her excitement.
Próbowała stonować swoje podekscytowanie.