temporal
US /ˈtem.pɚ.əl/
UK /ˈtem.pɚ.əl/
1.
doczesny, świecki
relating to worldly as opposed to spiritual affairs; secular.
:
•
The church has both spiritual and temporal power.
Kościół ma zarówno władzę duchową, jak i doczesną.
•
He focused on the temporal aspects of life, rather than the eternal.
Skupił się na doczesnych aspektach życia, a nie na wiecznych.
2.
czasowy, tymczasowy
relating to time.
:
•
The novel explores the temporal relationship between past and present.
Powieść bada czasową relację między przeszłością a teraźniejszością.
•
Temporal data analysis is crucial for predicting future trends.
Czasowa analiza danych jest kluczowa dla przewidywania przyszłych trendów.
3.
skroniowy
relating to the temples of the head.
:
•
He felt a sharp pain in his temporal region.
Poczuł ostry ból w okolicy skroniowej.
•
The surgeon made an incision near the temporal bone.
Chirurg wykonał nacięcie w pobliżu kości skroniowej.