surveillance
US /sɚˈveɪ.ləns/
UK /sɚˈveɪ.ləns/
1.
obserwacja, nadzór
close observation, especially of a suspected spy or criminal
:
•
The police kept the suspect under constant surveillance.
Policja utrzymywała podejrzanego pod stałą obserwacją.
•
CCTV cameras are used for public surveillance.
Kamery CCTV są używane do publicznej obserwacji.