snoot
US /snuːt/
UK /snuːt/
1.
snob, zarozumialec
a person who believes that they are better than other people, especially in matters of taste or culture
:
•
He's such a snoot, always looking down on anyone who doesn't appreciate classical music.
Jest takim snobem, zawsze patrzy z góry na każdego, kto nie docenia muzyki klasycznej.
•
The art critic was known as a bit of a snoot, only praising obscure artists.
Krytyk sztuki był znany jako trochę snob, chwalący tylko nieznanych artystów.
1.
wywyższać się, gardzić
to behave in a snobbish or disdainful way
:
•
She tends to snoot at anyone who doesn't share her expensive tastes.
Ma tendencję do wywyższania się nad każdym, kto nie podziela jej drogich gustów.
•
Don't snoot at their simple ideas; sometimes the simplest solutions are the best.
Nie gardź ich prostymi pomysłami; czasami najprostsze rozwiązania są najlepsze.