single
US /ˈsɪŋ.ɡəl/
UK /ˈsɪŋ.ɡəl/

1.
pojedynczy, jedyny
only one; not one of several
:
•
Every single person in the room agreed.
Każda jedna osoba w pokoju zgodziła się.
•
I didn't get a single reply to my email.
Nie otrzymałem ani jednej odpowiedzi na mój e-mail.
1.
pojedynczy, jedynka
a single person or thing
:
•
He ordered a single espresso.
Zamówił pojedyncze espresso.
•
The hotel room had two singles.
Pokój hotelowy miał dwa pojedyncze łóżka.
1.
zdobyć singla
to hit a single in baseball
:
•
He managed to single in the bottom of the ninth.
Udało mu się zdobyć singla w dolnej części dziewiątej zmiany.