sibilant
US /ˈsɪb.əl.ənt/
UK /ˈsɪb.əl.ənt/
1.
syczący, szeleszczący
making or characterized by a hissing sound
:
•
The snake made a sibilant sound as it slithered through the grass.
Wąż wydał syczący dźwięk, ślizgając się po trawie.
•
Her voice had a slightly sibilant quality, especially when she whispered.
Jej głos miał lekko syczący ton, zwłaszcza gdy szeptała.
1.
spółgłoska sycząca, sibilant
a sibilant speech sound
:
•
The phonetics class studied various sibilants, such as 's' and 'sh'.
Zajęcia z fonetyki badały różne syczące spółgłoski, takie jak 's' i 'sz'.
•
He had a slight lisp, which made his 's' sounds come out as soft sibilants.
Miał lekką wadę wymowy, przez co jego dźwięki 's' wychodziły jako miękkie syczące spółgłoski.