sedative
US /ˈsed.ə.t̬ɪv/
UK /ˈsed.ə.t̬ɪv/
1.
środek uspokajający, sedatyw
a drug taken for its calming or sleep-inducing effect
:
•
The doctor prescribed a mild sedative to help her sleep.
Lekarz przepisał łagodny środek uspokajający, aby pomóc jej zasnąć.
•
He was given a strong sedative before the surgery.
Podano mu silny środek uspokajający przed operacją.
1.
uspokajający, sedatywny
having a calming or sleep-inducing effect
:
•
The warm milk had a sedative effect on the child.
Ciepłe mleko miało uspokajający wpływ na dziecko.
•
The quiet music created a sedative atmosphere.
Spokojna muzyka stworzyła uspokajającą atmosferę.