routing
US /ˈruː.t̬ɪŋ/
UK /ˈruː.t̬ɪŋ/
1.
routing, trasowanie
the process of selecting paths in a network along which to send network traffic
:
•
Network routing ensures data packets reach their destination efficiently.
Routing sieciowy zapewnia, że pakiety danych docierają do celu efektywnie.
•
The new routing protocol improved internet speed.
Nowy protokół routingu poprawił prędkość internetu.
2.
kierowanie, przekierowanie
the act of sending or directing something along a particular path or to a specific destination
:
•
The routing of the call was handled by the central exchange.
Przekierowanie połączenia zostało obsłużone przez centralę.
•
Efficient document routing is crucial for workflow automation.
Efektywne kierowanie dokumentów jest kluczowe dla automatyzacji przepływu pracy.