prosecute
US /ˈprɑː.sə.kjuːt/
UK /ˈprɑː.sə.kjuːt/
1.
ścigać, oskarżać
institute legal proceedings against (a person or organization)
:
•
The state decided to prosecute him for fraud.
Państwo zdecydowało się go ścigać za oszustwo.
•
They will prosecute anyone caught littering.
Będą ścigać każdego, kto zostanie przyłapany na zaśmiecaniu.
2.
prowadzić, przewodzić
conduct (a case or proceeding) as a prosecutor
:
•
The lawyer was appointed to prosecute the case.
Prawnik został wyznaczony do prowadzenia sprawy.
•
It is the duty of the district attorney to prosecute criminal offenses.
Obowiązkiem prokuratora okręgowego jest ściganie przestępstw karnych.