prejudice
US /ˈpredʒ.ə.dɪs/
UK /ˈpredʒ.ə.dɪs/
1.
uprzedzenie, przesąd
preconceived opinion that is not based on reason or actual experience
:
•
It's important to overcome personal prejudice.
Ważne jest, aby przezwyciężyć osobiste uprzedzenia.
•
The jury was warned against any prejudice.
Ława przysięgłych została ostrzeżona przed jakimkolwiek uprzedzeniem.
2.
uszczerbek, szkoda
harm or injury resulting or intended to result from an action or judgment
:
•
The decision was made without prejudice to future claims.
Decyzja została podjęta bez uszczerbku dla przyszłych roszczeń.
•
Dismissed without prejudice means the case can be refiled.
Oddalenie bez uszczerbku oznacza, że sprawa może zostać ponownie złożona.
1.
szkodzić, negatywnie wpływać
cause harm to (a state of affairs)
:
•
This decision could prejudice our chances of success.
Ta decyzja może zaszkodzić naszym szansom na sukces.
•
His past actions might prejudice his current reputation.
Jego przeszłe działania mogą zaszkodzić jego obecnej reputacji.