personification
US /pɚˌsɑː.nə.fəˈkeɪ.ʃən/
UK /pɚˌsɑː.nə.fəˈkeɪ.ʃən/
1.
personifikacja, uprzedmiotowienie
the attribution of a personal nature or human characteristics to something non-human, or the representation of an abstract quality in human form
:
•
The wind whispered through the trees, a beautiful example of personification.
Wiatr szeptał przez drzewa, piękny przykład personifikacji.
•
Justice is often depicted as a blindfolded woman, which is a classic personification.
Sprawiedliwość jest często przedstawiana jako kobieta z zawiązanymi oczami, co jest klasyczną personifikacją.
2.
uosobienie, wcielenie
a person, animal, or object regarded as representing or embodying a quality or concept
:
•
He was the personification of kindness, always helping others.
Był uosobieniem życzliwości, zawsze pomagał innym.
•
The old house, with its creaking floors and shadowy corners, was the personification of mystery.
Stary dom, ze skrzypiącymi podłogami i cienistymi zakamarkami, był uosobieniem tajemnicy.