peculiar
US /pɪˈkjuːl.jɚ/
UK /pɪˈkjuːl.jɚ/
1.
dziwny, osobliwy, specyficzny
different from what is normal or expected; strange.
:
•
She had a peculiar feeling that she was being watched.
Miała dziwne uczucie, że jest obserwowana.
•
The dish had a peculiar taste, but it wasn't unpleasant.
Danie miało dziwny smak, ale nie było nieprzyjemne.
2.
charakterystyczny, specyficzny, właściwy
belonging exclusively to one person or thing.
:
•
The custom is peculiar to this region.
Ten zwyczaj jest charakterystyczny dla tego regionu.
•
Each species has its own peculiar characteristics.
Każdy gatunek ma swoje specyficzne cechy.