outward
US /ˈaʊt.wɚd/
UK /ˈaʊt.wɚd/
1.
zewnętrzny, na zewnątrz
directed toward the outside or exterior
:
•
The door opens with an outward swing.
Drzwi otwierają się z zewnętrznym ruchem.
•
She made an outward gesture of welcome.
Wykonała zewnętrzny gest powitania.
2.
zewnętrzny, pozorny
relating to the external appearance of something, rather than its true nature
:
•
Despite his outward calm, he was very nervous.
Mimo zewnętrznego spokoju, był bardzo zdenerwowany.
•
Her outward cheerfulness hid a deep sadness.
Jej zewnętrzna radość ukrywała głęboki smutek.
1.
na zewnątrz, zewnątrz
toward the outside
:
•
The boat drifted outward from the shore.
Łódź dryfowała na zewnątrz od brzegu.
•
He pushed the door outward.
Pchnął drzwi na zewnątrz.