obedience
US /oʊˈbiː.di.əns/
UK /oʊˈbiː.di.əns/
1.
posłuszeństwo, uległość
compliance with an order, request, or law or submission to another's authority
:
•
The dog showed perfect obedience to its owner's commands.
Pies wykazał doskonałe posłuszeństwo wobec poleceń właściciela.
•
Children are expected to show obedience to their parents.
Od dzieci oczekuje się posłuszeństwa wobec rodziców.