maxilla
US /mækˈsɪl.ə/
UK /mækˈsɪl.ə/
1.
szczęka górna, maksyla
the jaw or jawbone, in particular the upper jaw in most vertebrates.
:
•
The dentist examined the patient's maxilla for any signs of decay.
Dentysta zbadał szczękę górną pacjenta pod kątem oznak próchnicy.
•
Insects have a pair of maxillae that help them chew food.
Owady posiadają parę szczęk, które pomagają im w żuciu pokarmu.