mandate
US /ˈmæn.deɪt/
UK /ˈmæn.deɪt/
1.
mandat, nakaz
an official order or commission to do something
:
•
The government received a clear mandate from the people.
Rząd otrzymał wyraźny mandat od narodu.
•
The new policy comes with a strict mandate for compliance.
Nowa polityka wiąże się z surowym nakazem przestrzegania.
1.
upoważniać, zlecać
give (someone) authority to act in a certain way
:
•
The UN was mandated to oversee the peace process.
ONZ została upoważniona do nadzorowania procesu pokojowego.
•
The committee was mandated to investigate the allegations.
Komisja została upoważniona do zbadania zarzutów.