magnificence
US /mæɡˈnɪf.ə.səns/
UK /mæɡˈnɪf.ə.səns/
1.
wspaniałość, wielkość, przepych
the quality of being magnificent or splendid
:
•
The magnificence of the palace left us speechless.
Wspaniałość pałacu odebrała nam mowę.
•
The artist captured the magnificence of the sunset.
Artysta uchwycił wspaniałość zachodu słońca.