landmark
US /ˈlænd.mɑːrk/
UK /ˈlænd.mɑːrk/
1.
punkt orientacyjny, charakterystyczny obiekt
an object or feature of a landscape or town that is easily seen and recognized from a distance and can be used as a guide
:
•
The Eiffel Tower is a famous landmark in Paris.
Wieża Eiffla to słynny punkt orientacyjny w Paryżu.
•
We used the old oak tree as a landmark to find our way back.
Użyliśmy starego dębu jako punktu orientacyjnego, aby znaleźć drogę powrotną.
2.
przełom, kamień milowy
an event or discovery marking an important stage or turning point in something
:
•
The discovery of penicillin was a landmark in medicine.
Odkrycie penicyliny było przełomem w medycynie.
•
This new policy represents a landmark decision for the company.
Ta nowa polityka stanowi przełomową decyzję dla firmy.
1.
przełomowy, historyczny
marking an important stage or turning point
:
•
It was a landmark decision in the history of civil rights.
Była to przełomowa decyzja w historii praw obywatelskich.
•
The court case set a landmark precedent.
Sprawa sądowa ustanowiła przełomowy precedens.