interrogative
US /ˌɪn.t̬əˈrɑː.ɡə.t̬ɪv/
UK /ˌɪn.t̬əˈrɑː.ɡə.t̬ɪv/
1.
pytający, interrogatywny
having the form of a question
:
•
An interrogative sentence usually ends with a question mark.
Zdanie pytające zazwyczaj kończy się znakiem zapytania.
•
He gave an interrogative look, waiting for an explanation.
Spojrzał pytająco, czekając na wyjaśnienie.
1.
zaimek pytający, słowo pytające
a word or form used in questions, such as 'who' or 'what'
:
•
'Who' is an example of an interrogative pronoun.
'Kto' jest przykładem zaimka pytającego.
•
The teacher explained the use of different interrogatives in sentences.
Nauczyciel wyjaśnił użycie różnych zaimków pytających w zdaniach.