insufficiency
US /ˌɪn.səˈfɪʃ.ən.si/
UK /ˌɪn.səˈfɪʃ.ən.si/
1.
niewystarczalność, niedobór, brak
the quality of being inadequate or insufficient
:
•
The insufficiency of funds led to the project's delay.
Niewystarczalność środków doprowadziła do opóźnienia projektu.
•
There was an insufficiency of evidence to convict him.
Była niewystarczająca ilość dowodów, aby go skazać.