inadequate
US /ɪˈnæd.ə.kwət/
UK /ɪˈnæd.ə.kwət/

1.
nieodpowiedni, niewystarczający, nieadekwatny
lacking the quality or quantity required; insufficient for a purpose
:
•
The food supply was inadequate to feed all the refugees.
Dostawa żywności była niewystarczająca, aby wyżywić wszystkich uchodźców.
•
His performance was inadequate for the demands of the job.
Jego wydajność była nieodpowiednia do wymagań pracy.
2.
niezdolny, niekompetentny, nieadekwatny
unable to deal with a situation or with life
:
•
She felt completely inadequate to handle the new responsibilities.
Czuła się całkowicie niezdolna do radzenia sobie z nowymi obowiązkami.
•
He often feels inadequate in social situations.
Często czuje się nieadekwatny w sytuacjach społecznych.