impatient
US /ɪmˈpeɪ.ʃənt/
UK /ɪmˈpeɪ.ʃənt/
1.
niecierpliwy
having or showing a tendency to be quickly irritated or provoked
:
•
He gets impatient when he has to wait too long.
Staje się niecierpliwy, gdy musi zbyt długo czekać.
•
The children grew impatient with the slow progress.
Dzieci stały się niecierpliwe z powodu powolnych postępów.
2.
niecierpliwy, zniecierpliwiony
unable to wait calmly or tolerate delay
:
•
She was impatient to start her new job.
Była niecierpliwa, by rozpocząć nową pracę.
•
The crowd grew impatient for the concert to begin.
Tłum stał się niecierpliwy, by koncert się rozpoczął.