impairment
US /ɪmˈper.mənt/
UK /ɪmˈper.mənt/
1.
upośledzenie, uszkodzenie, osłabienie
the state of being diminished, damaged, or weakened, especially a bodily or mental function
:
•
The accident resulted in a permanent visual impairment.
Wypadek spowodował trwałe upośledzenie wzroku.
•
Early detection can help manage cognitive impairment.
Wczesne wykrycie może pomóc w zarządzaniu upośledzeniem poznawczym.