harmonic
US /hɑːrˈmɑː.nɪk/
UK /hɑːrˈmɑː.nɪk/
1.
harmoniczny
relating to harmony as opposed to melody or rhythm
:
•
The choir produced a rich harmonic sound.
Chór wydał bogaty dźwięk harmoniczny.
•
The composer focused on the harmonic structure of the piece.
Kompozytor skupił się na harmonicznej strukturze utworu.
2.
harmoniczny
of or relating to a series of musical notes whose frequencies are integral multiples of a fundamental frequency
:
•
The overtone series consists of harmonic frequencies.
Szereg alikwotów składa się z częstotliwości harmonicznych.
•
Each string instrument produces its own unique set of harmonic overtones.
Każdy instrument strunowy wytwarza swój własny, unikalny zestaw harmonicznych alikwotów.
3.
harmonijny, spójny
forming a pleasing or consistent whole
:
•
The colors in the painting are very harmonic.
Kolory na obrazie są bardzo harmonijne.
•
They achieved a harmonic balance between work and leisure.
Osiągnęli harmonijną równowagę między pracą a wypoczynkiem.
1.
harmoniczna
a harmonic overtone
:
•
The musician played a note and then isolated its first harmonic.
Muzyk zagrał nutę, a następnie wyizolował jej pierwszą harmoniczną.
•
Engineers analyzed the different harmonics present in the sound wave.
Inżynierowie analizowali różne harmoniczne obecne w fali dźwiękowej.