gabble
US /ˈɡæb.əl/
UK /ˈɡæb.əl/
1.
bełkotać, mówić niewyraźnie
talk rapidly and unintelligibly; chatter
:
•
She started to gabble nervously when asked about the incident.
Zaczęła nerwowo bełkotać, gdy zapytano ją o incydent.
•
The children gabble excitedly about their new toys.
Dzieci bełkoczą podekscytowane o swoich nowych zabawkach.
1.
bełkot, niewyraźna mowa
rapid unintelligible talk
:
•
His nervous gabble made it hard to understand what he was trying to say.
Jego nerwowe bełkotanie utrudniało zrozumienie, co próbował powiedzieć.
•
The constant gabble from the crowd was deafening.
Ciągłe bełkotanie tłumu było ogłuszające.