fuss
US /fʌs/
UK /fʌs/
1.
zamieszanie, szum, awantura
a display of unnecessary or excessive excitement, activity, or concern
:
•
There was a lot of fuss over the new regulations.
Było dużo zamieszania wokół nowych przepisów.
•
She made a big fuss about having to wait.
Zrobiła wielkie zamieszanie z powodu konieczności czekania.
1.
przejmować się, czepiać się, robić zamieszanie
show unnecessary or excessive excitement, activity, or concern
:
•
Don't fuss over me, I'm fine.
Nie przejmuj się mną, nic mi nie jest.
•
She tends to fuss about small details.
Ona ma tendencję do czepiania się drobnych szczegółów.