fumble

US /ˈfʌm.bəl/
UK /ˈfʌm.bəl/
"fumble" picture
1.

niezdarnie upuścić, grzebać, mówić z trudem

handle clumsily or ineffectively

:
•
He tried to catch the ball but fumbled it.
Próbował złapać piłkę, ale niezdarnie ją upuścił.
•
She fumbled in her bag for her keys.
Grzebała w torebce w poszukiwaniu kluczy.
:
bunglemishandlebotchmess upstumble
1.

pomyłka, błąd

an act of handling something clumsily

:
•
He made a crucial fumble during the game.
Popełnił kluczową pomyłkę podczas meczu.
•
The quarterback's fumble cost them the game.
Błąd rozgrywającego kosztował ich mecz.
:
blundermistakegaffesliperror