fool
US /fuːl/
UK /fuːl/
1.
głupiec, idiota
a person who acts unwisely or imprudently; a silly person
:
•
Don't be a fool and invest all your money in one stock.
Nie bądź głupcem i nie inwestuj wszystkich swoich pieniędzy w jedną akcję.
•
He made a fool of himself with his silly remarks.
Zrobił z siebie głupca swoimi głupimi uwagami.
2.
błazen, nadworny błazen
a person who was formerly a jester or clown, kept in a royal or noble household
:
•
The king's fool entertained the court with jokes and tricks.
Królewski błazen bawił dwór żartami i sztuczkami.
•
In medieval times, a fool often had the freedom to speak truth to power.
W średniowieczu błazen często miał swobodę mówienia prawdy władzy.