fatigue
US /fəˈtiːɡ/
UK /fəˈtiːɡ/
1.
zmęczenie, wyczerpanie
extreme tiredness, typically resulting from mental or physical exertion or illness
:
•
The doctor diagnosed her with chronic fatigue.
Lekarz zdiagnozował u niej chroniczne zmęczenie.
•
He felt a deep sense of fatigue after the long journey.
Czuł głębokie zmęczenie po długiej podróży.
2.
zmęczenie, zużycie
the weakening of a material caused by repeatedly applied loads
:
•
Metal fatigue can lead to structural failure in aircraft.
Zmęczenie metalu może prowadzić do awarii konstrukcyjnych w samolotach.
•
Engineers must account for material fatigue when designing bridges.
Inżynierowie muszą uwzględniać zmęczenie materiału podczas projektowania mostów.
1.
zmęczyć, wyczerpać
cause to undergo fatigue
:
•
The continuous stress began to fatigue the metal components.
Ciągłe naprężenia zaczęły męczyć metalowe elementy.
•
Long hours of work can fatigue even the strongest individuals.
Długie godziny pracy mogą zmęczyć nawet najsilniejsze osoby.