estate
US /ɪˈsteɪt/
UK /ɪˈsteɪt/
1.
posiadłość, majątek ziemski
an extensive area of land in the country, usually with a large house, owned by one person, family, or organization
:
•
The family owned a vast country estate with acres of farmland.
Rodzina posiadała rozległą wiejską posiadłość z hektarami gruntów rolnych.
•
The royal estate includes several palaces and gardens.
Królewska posiadłość obejmuje kilka pałaców i ogrodów.
2.
majątek, spadek
all the money and property owned by a particular person, especially at death
:
•
His entire estate was left to his children.
Cały jego majątek został przekazany dzieciom.
•
The lawyer is handling the deceased's estate.
Prawnik zajmuje się majątkiem zmarłego.
3.
osiedle, park
a group of houses or factories built in a planned way
:
•
They live on a housing estate on the edge of town.
Mieszkają na osiedlu na obrzeżach miasta.
•
The new industrial estate will create many jobs.
Nowy park przemysłowy stworzy wiele miejsc pracy.
4.
stan, etap, stan społeczny
a particular state, period, or condition of life
:
•
He reached the third estate of his life, old age.
Osiągnął trzeci etap swojego życia, starość.
•
The four estates of the realm were traditionally the clergy, nobility, commoners, and the press.
Cztery stany królestwa to tradycyjnie duchowieństwo, szlachta, mieszczanie i prasa.