enlightenment
US /ɪnˈlaɪ.t̬ən.mənt/
UK /ɪnˈlaɪ.t̬ən.mənt/
1.
oświecenie, uświadomienie
the state of having a deeper understanding of something
:
•
Reading widely can lead to intellectual enlightenment.
Szerokie czytanie może prowadzić do intelektualnego oświecenia.
•
The monk sought spiritual enlightenment through meditation.
Mnich szukał duchowego oświecenia poprzez medytację.
2.
Oświecenie
a European intellectual movement of the 17th and 18th centuries emphasizing reason and individualism rather than tradition
:
•
The Age of Enlightenment brought significant changes to philosophy and politics.
Epoka Oświecenia przyniosła znaczące zmiany w filozofii i polityce.
•
Thinkers of the Enlightenment challenged traditional authority.
Myśliciele Oświecenia kwestionowali tradycyjną władzę.