enchantment
US /ɪnˈtʃænt.mənt/
UK /ɪnˈtʃænt.mənt/
1.
zachwyt, oczarowanie
a feeling of great pleasure and delight
:
•
The audience watched the magician's tricks with pure enchantment.
Publiczność oglądała sztuczki magika z czystym zachwytem.
•
The child's eyes were filled with enchantment as she saw the fairy lights.
Oczy dziecka były pełne zachwytu, gdy zobaczyła bajkowe światełka.
2.
zaklęcie, czar
the state of being under a spell; magic
:
•
The witch cast a powerful enchantment on the prince.
Czarownica rzuciła potężne zaklęcie na księcia.
•
He was under the enchantment of the ancient artifact.
Był pod urokiem starożytnego artefaktu.