doom
US /duːm/
UK /duːm/
1.
los, zguba, przeznaczenie
an unhappy or terrible future; a person's or thing's inevitable destiny
:
•
The ancient prophecy spoke of a terrible doom for the kingdom.
Starożytna przepowiednia mówiła o straszliwym losie królestwa.
•
He faced his doom with courage.
Stawił czoła swojemu losowi z odwagą.
1.
skazać, przeznaczyć na zgubę
to condemn (someone or something) to a terrible fate
:
•
The court decided to doom him to life imprisonment.
Sąd postanowił skazać go na dożywocie.
•
The bad weather seemed to doom their plans for a picnic.
Zła pogoda zdawała się skazywać ich plany na piknik na niepowodzenie.