distinct
US /dɪˈstɪŋkt/
UK /dɪˈstɪŋkt/
1.
odrębny, różny, wyraźny
clearly separate and different from something else
:
•
The two cultures are very distinct.
Te dwie kultury są bardzo odrębne.
•
There are three distinct types of this species.
Istnieją trzy odrębne typy tego gatunku.
2.
wyraźny, czytelny, rozróżnialny
readily distinguishable by the senses; clear, sharp
:
•
The sound of the bell was very distinct.
Dźwięk dzwonu był bardzo wyraźny.
•
He spoke with a distinct British accent.
Mówił z wyraźnym brytyjskim akcentem.