dissonant
US /ˈdɪs.ən.ənt/
UK /ˈdɪs.ən.ənt/
1.
dysonansowy, nieharmonijny, niezgodny
lacking harmony; clashing
:
•
The choir produced a dissonant sound.
Chór wydał dysonansowy dźwięk.
•
His views were dissonant with the party's official policy.
Jego poglądy były niezgodne z oficjalną polityką partii.