discourage
US /dɪˈskɝː.ɪdʒ/
UK /dɪˈskɝː.ɪdʒ/
1.
zniechęcać, odradzać
cause (someone) to lose confidence or enthusiasm
:
•
His parents tried to discourage him from pursuing a career in music.
Jego rodzice próbowali go odwieść od kariery muzycznej.
•
The bad weather did not discourage them from going on the hike.
Zła pogoda nie zniechęciła ich do pójścia na wędrówkę.
2.
zniechęcać, powstrzymywać
prevent or try to prevent (something) by showing disapproval or creating difficulties
:
•
The high cost of tuition may discourage many students from attending university.
Wysokie koszty czesnego mogą zniechęcić wielu studentów do studiowania na uniwersytecie.
•
We need to discourage littering in public parks.
Musimy zniechęcać do zaśmiecania parków publicznych.